Σχεδόν το 90% των ασθενών, στους οποίους διαγιγνώσκεται καρκίνος της ουροδόχου κύστης είναι άνω των 55 ετών. O μέσος όρος ηλικίας διάγνωσης είναι τα 65 χρόνια.
O καρκίνος της ουροδόχου κύστης είναι περίπου 3 – 4 φορές συχνότερος στους άνδρες απ’ ότι στις γυναίκες. Είναι ο 4ος πιο συχνός καρκίνος στους άνδρες.

Παράγοντες κινδύνου
Παράγοντες κινδύνου είναι οι καταστάσεις που αυξάνουν την πιθανότητα νόσησης από μία συγκεκριμένη πάθηση (πχ καρκίνο ουροδόχου κύστης).
Πολλοί όμως άνθρωποι που έχουν έναν ή και περισσότερους παράγοντες κινδύνου μπορεί να μην νοσήσουν καθόλου από καρκίνο της ουροδόχου κύστης. Άλλοι πάλι που πάσχουν από αυτήν την νόσο μπορεί να μην παρουσιάζουν κανένα από τους παρακάτω παράγοντες κινδύνου.
Οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου της ουροδόχου κύστης είναι:

• Κάπνισμα
• Έκθεση σε επαγγελματικά καρκινογόνα: εργαζόμενοι σε βιομηχανίες χρωμάτων, χημικών και πετροχημικών, εργάτες επεξεργασίας ασφάλτου
• Χρόνια φλεγμονή της ουροδόχου κύστης
• Χρόνιος καθετηριασμός της ουροδόχου κύστης
• Γενετικοί παράγοντες

Συμπτώματα
Τα συνήθη συμπτώματα του καρκίνου της ουροδόχου κύστης είναι:

• Αίμα στα ούρα
• Πόνος κατά την ούρηση
• Συχνουρία

Σταδιοποίηση
Οι θεραπευτικές επιλογές εξαρτώνται από το στάδιο της νόσου. Το στάδιο της τοπικής νόσου (Τ) προκύπτει από το αποτέλεσμα της παθολογοανατομικής εξέτασης του παρασκευάσματος που λήφθηκε μετά την αρχική διουρηθρική εκτομή του όγκου. Για να ολοκληρωθεί η σταδιοποίηση πρέπει να αξιολογηθεί και η ενδεχόμενη επέκταση της νόσου στους λεμφαδένες(στάδιοποίηση Ν) και σε απομακρυσμένα όργανα(σταδιοποίηση Μ), για την οποία χρειαζόμαστε τη βοήθεια του απεικονηστικού ελέγχου. Στο 80-85% των ασθενών, στους οποίους πρωτοδιαγιγνώσκεται καρκίνος της ουροδόχου κύστης, η νόσος είναι σταδίου μέχρι Τ1, πάσχουν δηλαδή από επιφανεικούς όγκους , που δεν έχουν επεκταθεί.

Θεραπεία
Οι θεραπευτικές επιλογές είναι οι εξής:

• Διουρηθρική εκτομή του όγκου και επικουρική χημειο ή ανοσοθεραπεία για όγκους σταδίου μέχρι Τ1
• Ριζική κυστεκτομή για όγκους σταδίου Τ2 και πάνω
• Ακτινοβολία
• Χημειοθεραπεία

abouthealth

Scientists have turned cancerous cells back to normal by switching back on the process which stops normal cells from replicating too quickly

By  Sarah Knapton, Science Editor

Cancer cells have been programmed back to normal by scientists in a breakthrough which could lead to new treatments and even reverse tumour growth.

For the first time aggressive breast, lung and bladder cancer cells have been turned back into harmless benign cells by restoring the function which prevents them from multiplying excessively and forming dangerous growths.

Scientists at the Mayo Clinic in Florida, US, said it was like applying the brakes to a speeding car.

So far it has only been tested on human cells in the lab, but the researchers are hopeful that the technique could one day be used to target tumours so that cancer could be ‘switched off’ without the need for harsh chemotherapy or surgery.

"We should be able to re-establish the brakes and restore normal cell function,” said Profesor Panos Anastasiadis, of the Department for Cancer Biology.

“Initial experiments in some aggressive types of cancer are indeed very promising.

“It represents an unexpected new biology that provides the code, the software for turning off cancer."

Cells need to divide constantly to replace themselves. But in cancer the cells do not stop dividing leading to huge cell reproduction and tumour growth.

The scientists discovered that the glue which holds cells together is regulated by biological microprocessors called microRNAs. When everything is working normally the microRNAs instruct the cells to stop dividing when they have replicated sufficiently. They do this by triggering production of a protein called PLEKHA7 which breaks the cell bonds. But in cancer that process does not work.

Scientists discovered they could switch on cancer in cells by removing the microRNAs from cells and preventing them from producing the protein.

And, crucially they found that they could reverse the process switching the brakes back on and stopping cancer. MicroRNAs are small molecules which can be delivered directly to cells or tumours so an injection to increase levels could switch off disease.

Reprogramming cells could stop cancer cells replicating  Photo: PA

“We have now done this in very aggressive human cell lines from breast and bladder cancer,” added Dr Anastasiadis.

“These cells are already missing PLEKHA7. Restoring either PLEKHA7 levels, or the levels of microRNAs in these cells turns them back to a benign state. We are now working on better delivery options.”

Cancer experts in Britain said the research solved a riddle that biologists had puzzled over for decades, why cells did not naturally prevent the proliferation of cancer.

“This is an unexpected finding,” said Dr Chris Bakal, a specialist in how cells change shape to become cancerous, at the Institute for Cancer Research in London.

“We have been trying to work out how normal cells might be suppressing cancer, and stopping dividing when they form contacts with each other, which has been a big mystery.

“Normal cells touch each other and form junctions then they shut down proliferation. If there is a way to turn that back on then that would be a way to stop tumours from growing.

“I think in reality it is unlikely that you could reverse tumours by reversing just one mechanism, but it’s a very interesting finding.”

Henry Scowcroft, Cancer Research UK’s senior science information manager, said: “This important study solves a long-standing biological mystery, but we mustn’t get ahead of ourselves.

“There’s a long way to go before we know whether these findings, in cells grown in a laboratory, will help treat people with cancer. But it’s a significant step forward in understanding how certain cells in our body know when to grow, and when to stop. Understanding these key concepts is crucial to help continue the encouraging progress against cancer we’ve seen in recent years.”

The research was published in the journal Nature Cell Biology.

abouthealth.gr

From: The Telegrapt

Νέο κόλπο σε 35χρονη , της οποία είχε αφαιρεθεί εξ ολοκλήρου λόγω καρκίνου, δημιούργησαν Έλληνες γιατροί!

Η πρωτοποριακή επέμβαση έγινε στην κλινική  Πλαστικής Χειρουργικής-Μικροχειρουργικής  του Γενικού Νοσοκομείο Αθηνών  «Γ. Γεννηματάς» από τον διακεκριμένο πλαστικό χειρουργό – μικροχειρουργό Δρ Ανδρέα Γραββάνη.

 Η επέμβαση ήταν απόλυτα επιτυχής και η νεαρή γυναίκα, η οποία είχε υποβληθεί πριν από τρία χρόνια σε ολική αφαίρεση κόλπου για ογκολογικούς λόγους, απολαμβάνει πλέον μια φυσιολογική ερωτική και οικογενειακή ζωή .

« Το νεαρό της ηλικίας της ασθενούς και η άριστη πρόγνωση για την εξέλιξη της νόσου ήταν τα  επιπλέον κίνητρα για να  της δώσουμε πίσω μια φυσιολογική ερωτική και οικογενειακή ζωή , παρά τις μεγάλες χειρουργικές προκλήσεις της επέμβασης» ανέφερε  ο Δρ Ανδρέας Γραββάνης.

Παρόμοιες επεμβάσεις ολικής αποκατάστασης κόλπουμετά από ογκολογικές εκτομές είναι σπάνιες σε παγκόσμιο επίπεδοκαι η διεθνής εμπειρία από ολικές αποκαταστάσεις κόλπου βασίζεται κυρίως σε περιπτώσεις εκ γενετής απλασίας του κόλπου (σύνδρομο Mayer-Rokitansky-Kuster-Hauser).

Στις περιπτώσεις αυτές η ανακατασκευή του κόλπου γίνεται συνήθως με μισχωτό εντερικό κρημνό (μετάθεση τμήματος του σιγμοειδούς).

«Οι δυσκολίες  όμως στην περίπτωση της 35χρονης Ελληνίδας ήταν η προγενέστερη συνοδός εντερεκτομή και η  μετεγχειρητική ακτινοβολία που καθιστούσαν την χρήση οποιουδήποτε εντερικού κρημνού εξαιρετικά υψηλού ρίσκου» συμπλήρωσε ο Δρ Γραββάνης και πρόσθεσε 

« Δεδομένης της εμπειρίας μας με τον κρημνό TUG (Transverse upper gracilis) από την χρήση του ως ελεύθερου κρημνού στην μικροχειρουργική αποκατάσταση μαστού, αποφασίσαμε να ανακατασκευάσουμε το κόλπο της ασθενούς χρησιμοποιώντας δυο κρημνούς από την έσω επιφάνεια των μηρών της.  Ο κρημνός αυτός πλεονεκτεί στο ότι συνοδεύεται από μηδαμινή νοσηρότητα και αισθητικά εγκαταλείπει το αποτέλεσμα ενός thigh lift (ανόρθωση μηρών). Με την μέθοδο αυτή ανακατασκευάσαμε έναν κόλπο περί τα 14 εκατοστά μήκος, πλήρως λειτουργικό και με άρτιο αισθητικό αποτέλεσμα».

Η 35χρονη λίγο καιρό μετά την επέμβαση, χωρίς καμία επιπλοκή, επέτρεψε σπίτι της και ζει μια φυσιολογική ζωή με τον σύζυγο της.

Από την πλευρά της δεν  παραλείπει  να ευχαριστεί  για την βοήθεια που της πρόσφερε  αρχικά η  γυναικολογική ομάδα του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα για την  ογκολογική επέμβαση που την απάλλαξε  από τον καρκίνο με την αφαίρεση του κόλπου και στη συνέχεια την ομάδα της   Πλαστικής Χειρουργικής-Μικροχειρουργικές  του Γενικού Νοσοκομείο Αθηνών  «Γ. Γεννηματάς» για  την δημιουργία του νέου κόλπου της.

«Οι Έλληνες γιατροί όχι μόνο  με έσωσαν από τον καρκίνο αλλά μου χάρισαν και πάλι μια φυσιολογική ζωή συνηθίζει να λέει η 35χρονη».

« Το ιδιαίτερο αυτό περιστατικό είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της αναγκαιότητας για δια-επιστημονική προσέγγιση (multidisciplinary) των σύνθετων προβλημάτων των ασθενών, όπου η Πλαστική-Επανορθωτική Χειρουργική δίνει την δυνατότητα λειτουργικής και αισθητικής αποκατάστασης των ελλειμμάτων που προκύπτουν από ογκολογικές εκτομές διάφορων ειδικοτήτων» εξήγησε ο Δρ Ανδρέας Γραββάνης και κατέληξε.

«Αν και  η συγγενής απλασία του κόλπου (σύνδρομο Mayer-Rokitansky-Kuster-Hauser) είναι σπάνια, μόλις 1/4500 ζώντες γεννήσεις, οιτμηματικές κολπεκτομέςστα πλαίσια μιας ογκολογικής εκτομής είναι συχνότερες. Η προεγχειρητική δια-επιστημονική προσέγγιση και άμεση αποκατάσταση της ογκολογικής εκτομής μπορεί να εξασφαλίσει ογκολογική ασφάλεια και ποιότητα ζωής».

 Η πρωτοποριακή επέμβαση και οι διαφοροποιήσεις της σε σχέση με προγενέστερες μεθόδους που έχουν περιγραφεί,δημοσιεύθηκε από τον Δρ Ανδρέα Γραββάνη και Συνεργάτες  του στο έγκριτο περιοδικό Journal of Plastic Reconstructive and Aesthetic Surgery.

Επιδημιολογικά δεδομένα

Ο καρκίνος του Παχέος εντέρου είναι μια σημαντική αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας σε ολόκληρο τον κόσμο. Αντιπροσωπεύει ποσοστό μεγαλύτερο του 9% όλων των κρουσμάτων καρκίνου. Είναι η τρίτη πιο συχνή μορφή καρκίνου σε όλο τον κόσμο και η τέταρτη αιτία θανάτου, με παρόμοια επίπτωση σε άνδρες και γυναίκες, καθώς το 50% των εμφανιζόμενων περιστατικών καταλήγουν σε θάνατο.

Η επιβίωση από τον καρκίνο του παχέος εντέρου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το στάδιο της νόσου κατά την διάγνωση, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα επιβίωσης ή και ίασης.

Αίτια εμφάνισης

α) Περιβαλλοντικοί παράγοντες

Καθιστική ζωή – Παχυσαρκία

Κάπνισμα – Αλκοόλ

Δίαιτα υψηλή σε ζωικά λιπαρά

β) Γενετικοί παράγοντες

Κληρονομικός γενετικός κίνδυνος

Θετικό οικογενειακό ιστορικό για πολύποδες / καρκίνο του παχέος εντέρου

Ιστορικό φλεγμονωδών νόσων

Συμπτώματα

Σε πολλές περιπτώσεις ο καρκίνος του παχέος εντέρου δεν παρουσιάζει κανένα σύμπτωμα. Τα παρακάτω συμπτώματα είναι πιθανό να σχετίζονται με καρκίνο του παχέος εντέρου:

Κοιλιακά άλγη και ευαισθησία στο κάτω μέρος της κοιλιάς

Αίμα στα κόπρανα

Διάρροια, δυσκοιλιότητα, ή αλλαγές στις κενώσεις

Αίσθημα ατελούς αφόδευσης

Απώλεια βάρους χωρίς συγκεκριμένη αιτία

Πώς γίνεται ο προληπτικός έλεγχος του ασυμπτωματικού πληθυσμού για την ανεύρεση πολυπόδων ή καρκίνου του παχέος εντέρου σε πρώιμο στάδιο;

ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΠΡΟΛΗΨΗ

Αλλαγή των καθημερινών συνηθειών και του τρόπου ζωής (λήψη φρούτων, λαχανικών και γαλακτοκομικών και αποφυγή κόκκινου κρέατος και ζωικών λιπαρών, άσκηση, αποφυγή καπνίσματος)

ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗΣ ΠΡΟΛΗΨΗ

Για την πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου συνιστώνται:

Δοκιμασία ανίχνευσης αιμοσφαιρίνης στα κόπρανα (FOBT)

Κολονοσκόπηση

Ορθοσιγμοειδοσκόπηση

Ακτινολογικός έλεγχος με βαριούχο υποκλυσμό

Ποιοι πρέπει να κάνουν προληπτικό έλεγχο:

Ομάδα μέσου κινδύνου:

Σε αυτήν την ομάδα ανήκουν άτομα (άνδρες & γυναίκες ηλικίας 50 ετών και μεγαλύτερα, χωρίς ιδιαίτερους επιβαρυντικούς παράγοντες (και χωρίς συμπτώματα). Θα πρέπει να υποβάλλονται σε προληπτικό έλεγχο για πολύποδες ή καρκίνο παχέος εντέρου.

Ομάδα υψηλού κινδύνου:

Σε αυτήν την ομάδα, που η πρόληψη πρέπει να ξεκινάει σε μικρότερη ηλικία, να είναι πιο συχνή και να γίνεται με πιο εξειδικευμένες εξετάσεις (όπως η κολονοσκόπηση), ανήκουν:

α) άτομα με οικογενειακό ιστορικό πολυπόδων ή καρκίνο παχέος εντέρου

β) άτομα με οικογενειακό ιστορικό οικογενούς αδενωματώδους πολυποδίασης

γ) άτομα με οικογενειακό ιστορικό, μη πολυποδιασικού καρκίνου παχέος εντέρου

δ) άτομα με ιδιοπαθή φλεγμονώδη νόσο (ελκώδη κολίτιδα ή νόσο Crohn)

Eνα ακόμη  όπλο  στην φαρέτρα τους κατά του καρκίνου του στόματος-στοματοφάρυγγα διαθέτουν πλέον οι Ωτορινολαρυγγολόγοι μετά από πολύχρονη επιστημονική μελέτη.

Πρόκειται για την  προληπτική αμυγδαλεκτομή  η οποία  μειώνει θεαματικά  τον μελλοντικό κίνδυνο για την ανάπτυξη καρκίνου του στόματος-στοματοφάρυγγα  και ειδικότερα του καρκίνου που σχετίζεται με τον ιό του  HPV.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που διήρκησε 35 χρόνια και δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό CancerPreventionReserchη μείωση φτάνει το 60% και όταν  η αφαίρεση των αμυγδαλών έγινε στην παιδική ηλικία, η μείωση της πιθανότητας έφτανε στο 85%.

«Η αμυγδαλεκτομή δεν θα πρέπει να γίνεται συστηματικά για πρόληψη, καθώς οι πιθανότητες είναι μικρές για το νόσημα» αναφέρει ο διαπρεπής  Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος  Μηνάς Ν. Αρτόπουλος, Διευθυντής  του Τμήματος Χειρουργικής Τραχήλου-Θυρεοειδούς της ΩΡΛ κλινικής του «ΜΗΤΕΡΑ» και προσθέτει με έμφαση

«Ωστόσο  οι ασθενείς  με HPVπου είναι υψηλού ρίσκου, κατά τα πρότυπα των BRCAθετικών ασθενών για τον καρκίνο του μαστού, θα πρέπει να υποβάλλονται σε αμυγδαλεκτομή  για προληπτικούς λόγους έναντι του καρκίνου».

Οι καρκίνοι του στόματος-στοματοφάρυγγα, οι περισσότεροι εκ των οποίων αφορούν στις αμυγδαλές και τη βάση της γλώσσας, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες τα τελευταία χρόνια  βρίσκονται σε έξαρση.

Κι αυτό οφείλεται στην αύξηση των κρουσμάτων του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων, γνωστός ως HPV, που είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενος.

 Το ερώτημα που προέκυψε ήταν  για τους Ω.Ρ.Λ αν η αμυγδαλεκτομή, μια πολλή συχνή και διαδεδομένη χειρουργική επέμβαση, μπορεί να μειώσει το ρίσκο γι’ αυτούς τους καρκίνους.

Η μελέτη έγινε στη Δανία, όπου μελετήθηκαν δεδομένα από το DanishCancerRegistryκαι βρέθηκε ότι 90755 ασθενείς είχαν υποβληθεί σε αμυγδαλεκτομή. Ανάμεσα στο 1977 και το 2012, οι αμυγδαλεκτομές μειώθηκαν κατά 33,8%. Παρόλα αυτά, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι, κατά την ίδια περίοδο, οι περιπτώσεις καρκίνου του στοματοφάρυγγα είχαν αυξηθεί σημαντικά.

Οι μελετητές βρήκαν ότι η απουσία των αμυγδαλών μειώνει την πιθανότητα για καρκίνο κατά 60%, ενώ ,όταν η αφαίρεση των αμυγδαλών είχε γίνει στην παιδική ηλικία, η μείωση της πιθανότητας έφτανε στο 85%!

Όπως εξηγεί ο κ Αρτόπουλος σε κάθε περίπτωση, ο εμβολιασμός για τον ιό HPVβρίσκεται στην πρώτη γραμμή της πρόληψης, ενώ η αμυγδαλεκτομή μπορεί να θεωρηθεί ως ένα επιπλέον όπλο στην μάχη κατά του καρκίνου στόματος από HPV.

ΚΑΡΚΙΝΟΙ  ΣΤΟΜΑΤΟΣ-ΣΤΟΜΑΤΟΦΑΡΥΓΓΑ -ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Συχνά τον εντοπίζουμε :

• Στις αμυγδαλές
• Στο φάρυγγα
• Στο κάτω χείλος
• Στη γλώσσα
• Στο έδαφος του στόματος
• Στις παρειές
• Στα ούλα
• Στην υπερώα

  
Ο καρκίνος του στόματος-στοματοφάρυγγα εμφανίζεται συνήθως σε ανθρώπους ηλικίας άνω των σαράντα χρόνων αλλά μπορεί να προσβάλλει άτομα οποιασδήποτε ηλικίας. Αναφέρονται μερικά προειδοποιητικά σημεία που βοηθούν στην αποκάλυψή τους:  

 

• Πληγή στο στόμα που δεν επουλώνεται.
• Πόνος ή αίσθημα ότι κάτι έχει σφηνωθεί στο φάρυγγα.
• Δυσκολία στη μάσηση ή στην κατάποση.
• Δυσκολία στην κίνηση της κάτω γνάθου ή της γλώσσας.
• Μούδιασμα της γλώσσας ή άλλης περιοχής του στόματος.
• Διόγκωση στη γνάθο το οποίο εμποδίζει την οδοντοστοιχία να εφαρμόζει στη θέση της ή την καθιστά άβολη.  
• Λευκή ή κόκκινη κηλίδα στα ούλα, στη γλώσσα, ή στο βλεννογόνο του στόματος.
• Διόγκωση ή πάχυνση στην παρειά ή στα χείλη.
• Διόγκωση στη γνάθο το οποίο εμποδίζει την οδοντοστοιχία να εφαρμόζει στη θέση της ή την καθιστά άβολη.  

    ΔΙΑΓΝΩΣΗ - ΘΕΡΑΠΕΙΑ - ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Η κλινική εικόνα θέτει την υποψία, αλλά η διάγνωση μπαίνει με τη βιοψία.

Η θεραπευτική αντιμετώπιση εξαρτάται από τους εξής παράγοντες: Τη  θέση της βλάβης, την έκτασή της, τον ιστολογικό τύπο, όπως αυτός έχει προκύψει από την ληφθήσα βιοψία και την παρουσία ή μη τραχηλικών και απομακρυσμένων μεταστάσεων.

Η χειρουργική εξαίρεση, η σύγχρονη ακτινοθεραπία και χημειοθεραπεία με φάρμακα νέας γενιάς είναι τα όπλα στην αντιμετώπιση της νόσου. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη.

Ο καρκίνος μπορεί να προληφθεί  με σωστή διατροφή, σωματική άσκηση, αποφυγή τοξικών ουσιών και διακοπή του καπνίσματος.

Αυτό τόνισαν σήμερα κορυφαίοι Έλληνες επιστήμονες μιλώντας στη συνέντευξη τύπου που διοργάνωσε το Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος σε συνεργασία με την Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία. Η συνέντευξη με θέμα «Πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου» διοργανώθηκε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Νόσου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν υπολογίζεται πως 3,7 εκ. άνθρωποι θα μπορούσαν να σωθούν κάθε χρόνο, αν εφαρμόζονταν οι σωστές στρατηγικές πρόληψης!

Ταυτόχρονα οι επιστήμονες εξέπεμψαν sos προς την Πολιτεία καθώς τα στοιχεία δείχνουν δραματική εξέλιξη της νόσου τα επόμενα χρόνια.

Συγκεκριμένα,τα νέα περιστατικά καρκίνου που εμφανίζονται κάθε χρόνο σε παγκόσμιο επίπεδο, το 2030  θα φτάσουν  21,7 εκατομμύρια  από τα 14 που ήταν το 2016. Ταυτόχρονα  οι θάνατοι αντίστοιχα από 8,2 εκατομμύρια  θα φτάσουν τα 13 εκατομμύρια!

 Γίνεται μέλος στο Eshop μας και κερδίστε απο τα προνόμια που σας παρέχουμε

           ΕΘΝΙΚΗ       ΠΟΛΙΤΙΚΗ     ΓΙΑ     ΤΗΝ

           ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ  ΙΑΤΡΙΚΗ –ΔΙΑΤΡΟΦΗ

«Ο καρκίνος είναι η δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως στις αναπτυγμένες χώρες. Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής και διατροφής, τις τελευταίες δεκαετίες, σχετίζονται με τη συνεχώς αυξανόμενη νοσηρότητα και θνησιμότητα από καρκίνο στην χώρα μας» ανέφερε ο ομότιμος καθηγητής Προληπτικής Ιατρικής και Διατροφής του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Αντώνης Καφάτος.

Η υπερκατανάλωση επεξεργασμένων τροφίμων και ποτών  οδηγεί στην παχυσαρκία, η οποία αυξάνει τον κίνδυνο για τον καρκίνο του παχέος εντέρου, μαστού, νεφρών, παγκρέατος, ενδομητρίου, χοληδόχου κύστεως και το αδενοκαρκίνωμα του οισοφάγου.

Για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας απαιτείται εθνική πολιτική για την προληπτική ιατρική και διατροφή. Προτείνεται η εκπαίδευση γονέων, εκπαιδευτικών και παιδιών σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης με  στόχο την υγιεινή διατροφή,  την καθημερινή μέτρια προς έντονη σωματική άσκηση και την αποφυγή τοξικών ουσιών.

Σύμφωνα με τον κ. Καφάτο καλή διατροφή σημαίνει:

·        Αυξημένη καθημερινή κατανάλωση φρούτων, λαχανικών, δημητριακών ολικής αλέσεως, οσπρίων, ψαριών και θαλασσινών δυο φορές την εβδομάδα.

·        Κόκκινο κρέας και αλλαντικά σε μικρή ποσότητα μία φορά το μήνα.

·        Αποφυγή επεξεργασμένων τροφίμων με κορεσμένα και τράνς λιπαρά οξέα.

·        Μείωση του αλατιού στο φαγητό.

·        Αποφυγή οινοπνευματωδών ποτών γιατί αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο της στοματικής κοιλότητας, του φάρυγγος, του οισοφάγου, του ήπατος και του μαστού.

·        Ελάττωση ή αποφυγή τροφίμων υψηλού γλυκαιμικού δείκτη, όπως αναψυκτικά, γλυκά, άσπρο ψωμί, άσπρα μακαρόνια, άσπρο ρύζι, μπισκότα, σοκολάτες.

·        Σωματική άσκηση, μέτρια προς έντονη, για περισσότερα από 60 λεπτά την ημέρα.

 ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΑ  ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ  ΕΓΚΑΙΡΗΣ  ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ

Από την πλευρά του ο κ.  Ευάγγελος Φιλόπουλος, Πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, συμφώνησε με την  τοποθέτηση του κ. Καφάτου και πρόσθεσε πως «μία απλή, με χαμηλό κόστος  αλλά με υψηλή αποδοτικότητα  στρατηγική πρόληψης  όσον αφορά στη διατροφή, θα μπορούσε να μειώσει κατά 30% τα νέα περιστατικά καρκίνου».

Ταυτόχρονα ανέφερε ότι για κάθε ένα δολάριο που επενδύεται στην πρόληψη εξοικονομείται το δεκαπλάσιο σε έξοδα θεραπείας.

 «Σε μία εποχή, τόσο επώδυνα δύσκολη για το κράτος μας, τόνισε, η πρόληψη πρέπει να πάψει να αποτελεί το παραπαίδι των υπηρεσιών υγείας και να αποτελέσει το επίκεντρο του ενδιαφέροντος όλων μας (Πολιτείας, γιατρών και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών). Παράλληλα, αποτελεσματικότερη από οποιοδήποτε καινοτόμο φάρμακο στο άμεσο μέλλον είναι η εφαρμογή πληθυσμιακών προγραμμάτων έγκαιρης διάγνωσης σε συγκεκριμένες μορφές καρκίνου».

 Η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία προτείνει  συγκεκριμένο πλαίσιο προληπτικών παρεμβάσεων και πληθυσμιακού ελέγχου που εύκολα και γρήγορα μπορεί να εφαρμοστεί στη χώρα μας. Με το σύνθημα ότι «ο καρκίνος δεν ξορκίζεται, αλλά αντιμετωπίζεται», ο κ. Φιλόπουλος είπε  πως ο καθένας μόνος του, αλλά και όλοι μαζί  είναι εφικτό να το καταστήσουμε κοινή πεποίθηση.

         ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ

Ειδικότερα σε ότι αφορά στον καρκίνο του πνεύμονα, ο Πνευμονολόγος- Εντατικολόγος, Διευθυντής του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας  κ. Παναγιώτης Μπεχράκης, ανέφερε:

«Η νόσος, που προκαλείται κατά 90% από το κάπνισμα,  στη  χώρα μας ευθύνεται για 8.000 θανάτους το χρόνο. Άρα, η μείωση του καπνίσματος αποτελεί τον κύριο μηχανισμό πρόληψης του καρκίνου αυτού».

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, που παρουσίασε ο κ. Μπεχράκης, στην Ελλάδα παρατηρείται σημαντική μείωση του καπνίσματος στο διάστημα 2009 – 2014. Συγκεκριμένα, το σύνολο των ημερήσιων καπνιστών έχει πέσει στο πολύ χαμηλό επίπεδο του 27.3% (σχήμα 1).

Επίσης, ιδιαίτερα μεγάλη είναι η μείωση των καπνιστών στις νεαρές ηλικίες μεταξύ 16 – 24 χρόνων που φτάνει στο  33.3% (σχήμα 2).

«Μεγάλο πρόβλημα παραμένει στην Ελλάδα το παθητικό κάπνισμα, που αντικατοπτρίζει σαφή έλλειψη πολιτικής βούλησης για την αντιμετώπισή του» τόνισε ο κ. Μπεχράκης και πρόσθεσε

«Ουσιαστικά πρόκειται για εκποίηση της Δημόσιας Υγείας σε συγκεκριμένα συμφέροντα, που εκθέτει τη χώρα διεθνώς και προκαλεί κοινωνική αγανάκτηση».

 Σημειώνεται εδώ, ότι το 75% περίπου των Ελλήνων πολιτών στους οποίους συμπεριλαμβάνεται κι ένας στους δύο καπνιστές, είναι θυμωμένοι και θεωρούν πολιτισμική υποβάθμιση της χώρας τη μη εφαρμογή του νόμου για την προστασία τους από το παθητικό κάπνισμα (Σχήμα 3 και 4).

Το παθητικό κάπνισμα αποτελεί γνωστό καρκινογενετικό μηχανισμό, στον οποίο εκτίθενται υποχρεωτικά πάνω από 130.000 εργαζόμενοι στους χώρους εστίασης και διασκέδασης, ενώ ο μέσος Έλληνας εκτίθεται σε ποσοστό 78.5% σε παθητικό κάπνισμα σε εστιατόρια, μπαρ και καφετέριες.

ΕΓΚΑΙΡΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΟΣ

Όσον αφορά στην έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του πνεύμονος, σύμφωνα με τον κ. Μπεχράκη, σημαντικό βήμα αποτελεί η οδηγία του Αμερικανικού Κολλεγίου Πνευμονολογίας (American College of Chest Physicians) σύμφωνα με την οποία κάθε καπνιστής ηλικίας άνω των 55 ετών που έχει καπνίσει περισσότερο από 30 pack/years (ημερησια καταναλωση πολλαπλασιαζόμενη με τα χρόνια καπνισματος)πρέπει να υποβάλλεται σε μία αξονική τομογραφία θώρακος χαμηλής δόσης και χωρίς σκιαγραφικό κάθε χρόνο. Μόνον έτσι ο καρκίνος του πνεύμονος θα διαγνωστεί έγκαιρα και σε θεραπεύσιμο στάδιο της νόσου.

Περισσότερο σημαντική είναι και η πρόσφατη ανακάλυψη μεθόδου διάγνωσης του καρκίνου του πνεύμονος με ειδική ανάλυση του εκπνευστικού εκνεφώματος, που συλλέγεται με την ήρεμη εκπνοή. Απαιτούνται μερικά χρόνια κλινικών μελετών προκειμένου να σταθμιστεί επακριβώς η ευαισθησία και η ακρίβεια της μεθοδολογίας αυτής που είναι τελείως ανώδυνη ακίνδυνη και μη επεμβατική.

Ο Γενικός Γραμματέας  Δημόσιας  Υγείας του Υπουργείου Υγείας κ Γιάννης Μποσκόζος στον χαιρετισμό που απήυθυνε ανέφερε ότι «η αξία της πρόληψης είναι μεγάλη, παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν , αλλά είναι απαραίτητη η συνεργασία του υπουργείου με όλους του φορείς που έχουν δράσεις προς αυτή την  κατεύθυνση»

Τέλος ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ Αθανάσιος Δημόπουλος, που συντόνισε την συνέντευξη, συνοψίζοντας τόνισε πως η πρόληψη του καρκίνου μπορεί να γίνει με:

• Αποφυγή του καπνίσματος
• Υγιεινή διατροφή
• Αντιμετώπιση των λοιμωδών νοσημάτων και της μόλυνσης του περιβάλλοντος
• Αποφυγή ακτινοβολίας

abouthealth

Νέους, ηλικίας ακόμη και κάτω των 30 χρόνων, χτυπά πλέον ο καρκίνος του στόματος, που σκοτώνει κάθε χρόνο πάνω από 600.000 ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο.

Αυτό τόνισε ο κ. Γιώργος Λάσκαρης, Καθηγητής Στοματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και Επισκέπτης Καθηγητής Παν. Λονδίνου, μιλώντας σε διάλεξη του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολεγίου Ελλάδας με θέμα: «Νοσήματα της Στοματικής Κοιλότητας: Τι πρέπει να γνωρίζουμε».

Η μείωση του μέσου όρου ηλικίας των ανθρώπων που πλήττονται από τον καρκίνο του στόματος, τα τελευταία 20 χρόνια, έχει προκαλέσει ανησυχία στην επιστημονική κοινότητα, καθώς στο παρελθόν η νόσος εμφανιζόταν συνήθως σε άτομα άνω των 40 χρόνων.

Κι αυτό γιατί όπως εξήγησε ο κ. Λάσκαρης: «Η πρώϊμη διάγνωση του καρκίνου του στόματος είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για γρήγορη επιτυχημένη θεραπεία - πρόγνωση - ποιότητα ζωής και επιβίωση με ποσοστό μεγαλύτερο του 90-95%».

Σύμφωνα με τους επιστήμονες ο καρκίνος είναι η πιο επικίνδυνη από τις 1.000 ασθένειες που εμφανίζονται στο στόμα. Οι βασικοί παράγοντες που ενοχοποιούνται για την ετήσια αύξηση του καρκίνου του στόματος σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και στην Ελλάδα είναι:

• το κάπνισμα
• το αλκοόλ, και πιθανά
• οι ιοί του HPV

«Κάθε άνθρωπος θα πρέπει να είναι ενήμερος και ικανός να αναγνωρίζει τις όποιες αλλαγές που γίνονται στο στόμα του και να αναζητά έγκαιρα τη γνώμη του Στοματολόγου», επεσήμανε ο κ. Λάσκαρης. Ο καρκίνος του στόματος αποτελεί μια από τις 10 συνηθέστερες μορφές καρκίνου στον άνθρωπο και κάθε χρόνο στην Ελλάδα καταγράφονται 700 νέα κρούσματα.

Ο καρκίνος του στόματος, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, δεν κάνει πλέον διακρίσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών. Το 1950 η αναλογία εμφάνισης μεταξύ ανδρών και γυναικών ήταν μία γυναίκα προς 10 άνδρες, το 1970 μία προς 4 άνδρες και σήμερα πλήττει τον ίδιο αριθμό ανδρών και γυναικών.

          ΘΕΣΕΙΣ  ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ  ΚΑΙ  ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Ο καρκίνος στο στόμα εμφανίζεται συνήθως με φθίνουσα συχνότητα:

• στα πλάγια χείλη της γλώσσας (50%)
• το κάτω χείλος
• το έδαφος στόματος
• συγχειλίες – παρειές
• ούλα
• υπερώα

ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΙΑΚΟΙ      ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΓΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

                           ΝΟΣΩΝ     ΣΤΟ    ΣΤΟΜΑ

Υπεύθυνοι για τη συχνή εμφάνιση πολλών ασθενειών( π.χ. λευκοπλακίας, ερυθροπλακίας, καρκίνου, νικοτινικής στοματίτιδας) στο στόμα είναι ορισμένοι προδιαθεσιακοί παράγοντες όπως:

• το κάπνισμα,
• η υπερβολική χρήση αλκοόλ,
• χαλασμένα δόντια ή οδοντοστοιχίες που τραυματίζουν,
• κακή στοματική υγιεινή.

Για παράδειγμα η λευκοπλακία και ο καρκίνος του στόματος εμφανίζονται 6-8 φορές πιο συχνά σε καπνιστές, σε σχέση με άτομα που δεν κάπνισαν ποτέ. Η αυξημένη συχνότητα έχει εξάλλου σχέση με τον αριθμό των τσιγάρων και τα χρόνια που καπνίζει κάποιος.

                  ΟΜΑΔΕΣ    ΥΨΗΛΟΥ   ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Ομάδες υψηλού κινδύνου για την εμφάνιση καρκίνου του στόματος είναι:

• καπνιστές
• πότες αλκοολούχων ποτών
• άτομα μολυσμένα με ιούς HPV-τύποι 16, 18
• ανοσοκατασταλμένοι ασθενείς
• ασθενείς με προηγούμενο ιστορικό καρκίνου στόματος, λάρυγγα, φάρυγγα και πνεύμονα
• άτομα με προκαρκινικές βλάβες στο στόμα (λευκοπλακία, ερθροπλακία, ακτινική χειλίτις)
• άτομα με προκαρκινικές καταστάσεις (σιδηροπενική αναιμία, πομφολυγώδη επιδερμόλυση, μελαγχρωματικό ξηρόδερμα, σύφιλη, υποβλεννογόνια ίνωση).

Συμπερασματικά, τα βασικά συμπτώματα που πρέπει να βάλουν σε υποψία τον κάθε άνθρωπο ότι κάτι δεν πάει καλά με το στόμα είναι:

• πόνος,
• ξαφνική κινητικότητα δοντιών
• αιμορραγία
• κάψιμο στη γλώσσα
• άσπρη ή κόκκινη επιφάνεια
• μελανή κηλίδα ή πλάκα
• φυσαλίδα που έχει υγρό
• πληγή που δεν κλείνει
• όγκος που προεξέχει
• δυσκολία στη μάσηση και κατάποση
• διόγκωση των ούλων
• διόγκωση στους λεμφαδένες του λαιμού
• αλλαγή στη σύσταση (π.χ. σκληρία)
• οδοντοστοιχία που ξαφνικά ενοχλεί
• κακοσμία
• ξηροστομία κ.ά.

ΜΕΤΡΑ  ΠΡΟΛΗΨΗΣ  ΤΩΝ  ΝΟΣΩΝ  ΤΟΥ  ΣΤΟΜΑΤΟΣ

Στον τομέα της πρόληψης οι επιστήμονες προτείνουν:

• καλή στοματική υγιεινή,
• αποφυγή ή διακοπή του καπνίσματος,
• όχι υπερβολική κατανάλωση αλκοολούχων ποτών,
• επίσκεψη στον οδοντίατρο κάθε 6 μήνες,
• συμβουλή στοματολόγου όταν διαπιστωθεί κάτι το μη φυσιολογικό στο στόμα
• αποφυγή εμπειρικών θεραπειών που μας δίνει κάποιος γνωστό, φαρμακοποιός η ακόμη και γιατρός ειδικότητας που δεν έχει σχέση με το στόμα,
• η ακριβής και γρήγορη διάγνωση, αποτελεί προϋπόθεση για σωστή θεραπεία και πρόγνωση, προφυλάσσει τον ασθενή από περιπέτειες της υγείας του και άσκοπη οικονομική και ψυχική επιβάρυνση.

«Η υγεία του στόματος είναι ένα πολύτιμο αγαθό που πρέπει και μπορούμε να το διαφυλάξουμε με ευθύνη ατομική και του ιατρού», τόνισε ο κ. Λάσκαρης και κατέληξε: «Κι αυτό γιατί το στόμα είναι ένα κόσμημα του ανθρωπίνου σώματος, αφού σχετίζεται με τις πιο ωραίες απολαύσεις της ζωής: τη γεύση, τις διάφορες εκφράσεις αγάπης, τον έρωτα, την ομιλία και την κοινωνική παρουσία».

Εννιά στους δέκα ασθενείς σε τελικό στάδιο θεραπεύτηκαν πλήρως – Τι επιφυλάσσει το μέλλον

Μια σημαντική μάχη που κερδήθηκε στον πόλεμο κατά του καρκίνου, χαρακτηρίζουν οι Έλληνες ειδικοί τη θεραπεία για αιματολογικούς καρκίνους, η οποία ανακοινώθηκε από το Κέντρο Αντικαρκινικών Ερευνών του Σιάτλ στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης (AAAS) στην Ουάσιγκτον.

Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις που έγιναν, οι ειδικοί κατάφεραν να παρέμβουν στα Τ-κύτταρα, τα κύτταρα-στρατιώτες του ανοσοποιητικού συστήματος κάθε οργανισμού και με γενετική τροποποίηση να τα «εκπαιδεύσουν» ώστε αυτά να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν τα καρκινικά κύτταρα και να τα πολεμούν. Η θεραπευτική μέθοδος εφαρμόστηκε σε ασθενείς με προχωρημένους καρκίνους του αίματος και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό καθώς καταγράφηκε πλήρη ύφεση, δηλαδή κυριολεκτικά εξαφάνιση της νόσου, 18 μήνες μετά τη θεραπεία.

Πρόκειται για μια μάχη που δίνεται με μέθοδο και επιμονή τα τελευταία πέντε χρόνια από τους επιστήμονες στο πεδίο της ανοσοθεραπείας καθώς στο συγκεκριμένο πεδίο θεωρείται ότι βρίσκεται το μέλλον της θεραπείας των συχνών αιματολογικών καρκίνων, όπως η λευχαιμία, το πολλαπλούν μυέλωμα ή το λέμφωμα non Hodgkin. Η ανοσοθεραπεία πιστεύεται ότι θα αποτελέσει τον τρίτο πυλώνα της αντικαρκινικής θεραπείας, παράλληλα με τις ακτινοβολίες και την χημειοθεραπεία-φαρμακοθεραπεία, ιδίως στους αιματολογικούς καρκίνους όπου καταγράφονται και τα καλύτερα αποτελέσματα στις κλινικές μελέτες.

«Η συγκεκριμένη θεραπευτική προσέγγιση αφορά στη γενετική τροποποίηση των Τ-κυττάρων του ίδιου του ασθενούς, ώστε αυτά να στοχεύουν επιλεκτικά τα κύτταρα της λευχαιμίας ή του λεμφώματος ή άλλου αιματολογικού καρκίνου» εξηγεί στο protothema.gr ο συντονιστής Διευθυντής της Αιματολογικής Κλινικής και της Μονάδας Μεταμόσχευσης του νοςοκομείου Παπανικολάου καθώς και πρόεδρος της Εταιρίας Γονιδιακής Θεραπείας και Αναγεννητικής Ιατρικής, κ. Αχιλλέας Αναγνωστόπουλος.

«Τα Τ-κύτταρα στους ασθενείς με καρκίνο είναι αδρανοποιημένα, δεν είναι κύτταρα-στρατιώτες που μπορούν να πολεμήσουν τα εχθρικά, τα καρκινικά κύτταρα του οργανισμού. Στην προκειμένη περίπτωση επιτυγχάνεται η τροποποίηση των κυττάρων αυτών. Τα Τ-κύτταρα τροποποιούνται ώστε να περιέχουν ειδικούς υποδοχείς στην επιφάνειά τους, τους chimeric antigen receptors-CARς. Οι CARs είναι πρωτεΐνες που επιτρέπουν στα Τ-κύτταρα να αναγνωρίζουν μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη (αντιγόνο) των καρκινικών κυττάρων ώστε να μπορούν να επιτίθενται σε αυτά», περιγράφει την πρωτοποριακή θεραπεία που εφαρμόστηκε σε ασθενείς με οξεία και χρόνια λεμφοβλαστική λευχαιμία καθώς και με λέμφωμα non Hodgkin ο κ. Αναγνωστόπουλος.

Αυτό που έκαναν οι επιστήμονες με τη συγκεκριμένη θεραπεία είναι ότι συνέλεξαν Τ-κύτταρα από το αίμα των ασθενών με αιματολογικό καρκίνο, τα τροποποίησαν γενετικώς προςθέτοντας τους ειδικούς υποδοχείς CARs στην επιφάνειας τους ώστε να συμπεριφέρονται ως κύτταρα-στρατιώτες και στη συνέχεια τα επανέγχυσαν στον οργανισμό των ασθενών. Το αποτέλεςμα της προςφατης κλινικής έρευνας ξεπέρασε κάθε προσδοκία επιστημονικη: Συγκεκριμένα, σε μία κλινική δοκιμή, πάνω από το 90% των ασθενών με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία εμφάνισαν πλήρη ύφεση της νόσου. Σε δύο άλλες κλινικές δοκιμές με 40 ασθενείς που είχαν είτε λέμφωμα είτε χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία, πάνω από το 80% ανταποκρίθηκε θετικά στη θεραπεία και περίπου οι μισοί εμφάνιζαν πλήρη ύφεση μετά από ενάμισι έτος.

Σήμερα οι ασθενείς με λευχαιμία ή λέμφωμα υποβάλλονται σε χημειοθεραπείες ενώ σε κάποιες περιπτώσεις υποβάλλονται και σε μεταμόσχευση μυελού των οστών – αρχικώς λαμβάνουν πολύ υψηλή δόση χημειοθεραπείας ώστε να εξολοθρευθούν τα καρκινικά κύτταρα και στη συνέχεια γίνεται έγχυση υγιών κυττάρων του μυελού των οστών τα οποία προέρχονται είτε από δότη είτε από τον ίδιο τον οργανισμό τους.

Ωστόσο, όπως διευκρινίζει ο κ. Αναγνωστόπουλος, η νέα θεραπεία αυτή δεν θα είναι μια θεραπεία πρώτης γραμμής για τους ασθενείς με αιματολογικούς καρκίνους, αλλά θα έχει πολύ συγκεκριμένες ενδείξεις. «Με βάση την εικόνα που έχουμε από τις μέχρι τώρα κλινικές μελέτες, η θεραπεία αυτή θα χορηγείται σε ασθενείς με αιματολογικές νεοπλασίες που είτε έχουν υποτροπιάσει είτε υποβλήθηκαν σε μη επιτυχή μεταμόσχευση μυελού των οστών, δηλαδή σε ασθενείς ανθεκτικούς στη θεραπεία της νόσου» λέει ο ειδικός.

Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση των συγκεκριμένων κλινικών ερευνών πάντως έχει ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για την επόμενη φάση της έρευνας σε πιο μεγάλο δείγμα ασθενών, για την ανάπτυξη και παραγωγή της θεραπείας και στη συνέχεια την έγκριση και την κυκλοφορία της – ένας δρόμος που προφανώς δεν θα είναι σύντομος αλλά διανύεται με την πιο ευοίωνη προοπτική, όχι μόνο για τους ασθενείς με αιματολογικούς καρκίνους αλλά για όλους τους καρκινοπαθείς.

abouthealth.gr