Επιδημιολογικά δεδομένα

Ο καρκίνος του Παχέος εντέρου είναι μια σημαντική αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας σε ολόκληρο τον κόσμο. Αντιπροσωπεύει ποσοστό μεγαλύτερο του 9% όλων των κρουσμάτων καρκίνου. Είναι η τρίτη πιο συχνή μορφή καρκίνου σε όλο τον κόσμο και η τέταρτη αιτία θανάτου, με παρόμοια επίπτωση σε άνδρες και γυναίκες, καθώς το 50% των εμφανιζόμενων περιστατικών καταλήγουν σε θάνατο.

Η επιβίωση από τον καρκίνο του παχέος εντέρου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το στάδιο της νόσου κατά την διάγνωση, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα επιβίωσης ή και ίασης.

Αίτια εμφάνισης

α) Περιβαλλοντικοί παράγοντες

Καθιστική ζωή – Παχυσαρκία

Κάπνισμα – Αλκοόλ

Δίαιτα υψηλή σε ζωικά λιπαρά

β) Γενετικοί παράγοντες

Κληρονομικός γενετικός κίνδυνος

Θετικό οικογενειακό ιστορικό για πολύποδες / καρκίνο του παχέος εντέρου

Ιστορικό φλεγμονωδών νόσων

Συμπτώματα

Σε πολλές περιπτώσεις ο καρκίνος του παχέος εντέρου δεν παρουσιάζει κανένα σύμπτωμα. Τα παρακάτω συμπτώματα είναι πιθανό να σχετίζονται με καρκίνο του παχέος εντέρου:

Κοιλιακά άλγη και ευαισθησία στο κάτω μέρος της κοιλιάς

Αίμα στα κόπρανα

Διάρροια, δυσκοιλιότητα, ή αλλαγές στις κενώσεις

Αίσθημα ατελούς αφόδευσης

Απώλεια βάρους χωρίς συγκεκριμένη αιτία

Πώς γίνεται ο προληπτικός έλεγχος του ασυμπτωματικού πληθυσμού για την ανεύρεση πολυπόδων ή καρκίνου του παχέος εντέρου σε πρώιμο στάδιο;

ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΠΡΟΛΗΨΗ

Αλλαγή των καθημερινών συνηθειών και του τρόπου ζωής (λήψη φρούτων, λαχανικών και γαλακτοκομικών και αποφυγή κόκκινου κρέατος και ζωικών λιπαρών, άσκηση, αποφυγή καπνίσματος)

ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗΣ ΠΡΟΛΗΨΗ

Για την πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου συνιστώνται:

Δοκιμασία ανίχνευσης αιμοσφαιρίνης στα κόπρανα (FOBT)

Κολονοσκόπηση

Ορθοσιγμοειδοσκόπηση

Ακτινολογικός έλεγχος με βαριούχο υποκλυσμό

Ποιοι πρέπει να κάνουν προληπτικό έλεγχο:

Ομάδα μέσου κινδύνου:

Σε αυτήν την ομάδα ανήκουν άτομα (άνδρες & γυναίκες ηλικίας 50 ετών και μεγαλύτερα, χωρίς ιδιαίτερους επιβαρυντικούς παράγοντες (και χωρίς συμπτώματα). Θα πρέπει να υποβάλλονται σε προληπτικό έλεγχο για πολύποδες ή καρκίνο παχέος εντέρου.

Ομάδα υψηλού κινδύνου:

Σε αυτήν την ομάδα, που η πρόληψη πρέπει να ξεκινάει σε μικρότερη ηλικία, να είναι πιο συχνή και να γίνεται με πιο εξειδικευμένες εξετάσεις (όπως η κολονοσκόπηση), ανήκουν:

α) άτομα με οικογενειακό ιστορικό πολυπόδων ή καρκίνο παχέος εντέρου

β) άτομα με οικογενειακό ιστορικό οικογενούς αδενωματώδους πολυποδίασης

γ) άτομα με οικογενειακό ιστορικό, μη πολυποδιασικού καρκίνου παχέος εντέρου

δ) άτομα με ιδιοπαθή φλεγμονώδη νόσο (ελκώδη κολίτιδα ή νόσο Crohn)

Scientists have turned cancerous cells back to normal by switching back on the process which stops normal cells from replicating too quickly

By  Sarah Knapton, Science Editor

Cancer cells have been programmed back to normal by scientists in a breakthrough which could lead to new treatments and even reverse tumour growth.

For the first time aggressive breast, lung and bladder cancer cells have been turned back into harmless benign cells by restoring the function which prevents them from multiplying excessively and forming dangerous growths.

Scientists at the Mayo Clinic in Florida, US, said it was like applying the brakes to a speeding car.

So far it has only been tested on human cells in the lab, but the researchers are hopeful that the technique could one day be used to target tumours so that cancer could be ‘switched off’ without the need for harsh chemotherapy or surgery.

"We should be able to re-establish the brakes and restore normal cell function,” said Profesor Panos Anastasiadis, of the Department for Cancer Biology.

“Initial experiments in some aggressive types of cancer are indeed very promising.

“It represents an unexpected new biology that provides the code, the software for turning off cancer."

Cells need to divide constantly to replace themselves. But in cancer the cells do not stop dividing leading to huge cell reproduction and tumour growth.

The scientists discovered that the glue which holds cells together is regulated by biological microprocessors called microRNAs. When everything is working normally the microRNAs instruct the cells to stop dividing when they have replicated sufficiently. They do this by triggering production of a protein called PLEKHA7 which breaks the cell bonds. But in cancer that process does not work.

Scientists discovered they could switch on cancer in cells by removing the microRNAs from cells and preventing them from producing the protein.

And, crucially they found that they could reverse the process switching the brakes back on and stopping cancer. MicroRNAs are small molecules which can be delivered directly to cells or tumours so an injection to increase levels could switch off disease.

Reprogramming cells could stop cancer cells replicating  Photo: PA

“We have now done this in very aggressive human cell lines from breast and bladder cancer,” added Dr Anastasiadis.

“These cells are already missing PLEKHA7. Restoring either PLEKHA7 levels, or the levels of microRNAs in these cells turns them back to a benign state. We are now working on better delivery options.”

Cancer experts in Britain said the research solved a riddle that biologists had puzzled over for decades, why cells did not naturally prevent the proliferation of cancer.

“This is an unexpected finding,” said Dr Chris Bakal, a specialist in how cells change shape to become cancerous, at the Institute for Cancer Research in London.

“We have been trying to work out how normal cells might be suppressing cancer, and stopping dividing when they form contacts with each other, which has been a big mystery.

“Normal cells touch each other and form junctions then they shut down proliferation. If there is a way to turn that back on then that would be a way to stop tumours from growing.

“I think in reality it is unlikely that you could reverse tumours by reversing just one mechanism, but it’s a very interesting finding.”

Henry Scowcroft, Cancer Research UK’s senior science information manager, said: “This important study solves a long-standing biological mystery, but we mustn’t get ahead of ourselves.

“There’s a long way to go before we know whether these findings, in cells grown in a laboratory, will help treat people with cancer. But it’s a significant step forward in understanding how certain cells in our body know when to grow, and when to stop. Understanding these key concepts is crucial to help continue the encouraging progress against cancer we’ve seen in recent years.”

The research was published in the journal Nature Cell Biology.

abouthealth.gr

From: The Telegrapt

Σχεδόν το 90% των ασθενών, στους οποίους διαγιγνώσκεται καρκίνος της ουροδόχου κύστης είναι άνω των 55 ετών. O μέσος όρος ηλικίας διάγνωσης είναι τα 65 χρόνια.
O καρκίνος της ουροδόχου κύστης είναι περίπου 3 – 4 φορές συχνότερος στους άνδρες απ’ ότι στις γυναίκες. Είναι ο 4ος πιο συχνός καρκίνος στους άνδρες.

Παράγοντες κινδύνου
Παράγοντες κινδύνου είναι οι καταστάσεις που αυξάνουν την πιθανότητα νόσησης από μία συγκεκριμένη πάθηση (πχ καρκίνο ουροδόχου κύστης).
Πολλοί όμως άνθρωποι που έχουν έναν ή και περισσότερους παράγοντες κινδύνου μπορεί να μην νοσήσουν καθόλου από καρκίνο της ουροδόχου κύστης. Άλλοι πάλι που πάσχουν από αυτήν την νόσο μπορεί να μην παρουσιάζουν κανένα από τους παρακάτω παράγοντες κινδύνου.
Οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου της ουροδόχου κύστης είναι:

• Κάπνισμα
• Έκθεση σε επαγγελματικά καρκινογόνα: εργαζόμενοι σε βιομηχανίες χρωμάτων, χημικών και πετροχημικών, εργάτες επεξεργασίας ασφάλτου
• Χρόνια φλεγμονή της ουροδόχου κύστης
• Χρόνιος καθετηριασμός της ουροδόχου κύστης
• Γενετικοί παράγοντες

Συμπτώματα
Τα συνήθη συμπτώματα του καρκίνου της ουροδόχου κύστης είναι:

• Αίμα στα ούρα
• Πόνος κατά την ούρηση
• Συχνουρία

Σταδιοποίηση
Οι θεραπευτικές επιλογές εξαρτώνται από το στάδιο της νόσου. Το στάδιο της τοπικής νόσου (Τ) προκύπτει από το αποτέλεσμα της παθολογοανατομικής εξέτασης του παρασκευάσματος που λήφθηκε μετά την αρχική διουρηθρική εκτομή του όγκου. Για να ολοκληρωθεί η σταδιοποίηση πρέπει να αξιολογηθεί και η ενδεχόμενη επέκταση της νόσου στους λεμφαδένες(στάδιοποίηση Ν) και σε απομακρυσμένα όργανα(σταδιοποίηση Μ), για την οποία χρειαζόμαστε τη βοήθεια του απεικονηστικού ελέγχου. Στο 80-85% των ασθενών, στους οποίους πρωτοδιαγιγνώσκεται καρκίνος της ουροδόχου κύστης, η νόσος είναι σταδίου μέχρι Τ1, πάσχουν δηλαδή από επιφανεικούς όγκους , που δεν έχουν επεκταθεί.

Θεραπεία
Οι θεραπευτικές επιλογές είναι οι εξής:

• Διουρηθρική εκτομή του όγκου και επικουρική χημειο ή ανοσοθεραπεία για όγκους σταδίου μέχρι Τ1
• Ριζική κυστεκτομή για όγκους σταδίου Τ2 και πάνω
• Ακτινοβολία
• Χημειοθεραπεία

abouthealth