Εφιαλτικές διαστάσεις αναμένεται να πάρει, σε παγκόσμιο επίπεδο, την επόμενη εικοσαετία ο σακχαρώδης διαβήτης, καθώς σύμφωνα με επιστημονικές εκτιμήσεις 227 εκατομμύρια νέοι ασθενείς, θα προστεθούν στα 415 εκατομμύρια πάσχοντες!

Στα 227 εκατομμύρια νέους ασθενείς δεν περιλαμβάνονται τα παιδιά και οι έφηβοι που θα εμφανίσουν διαβήτη.

Για το λόγο αυτό η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα εκπέμπει σήμα κινδύνου, προκειμένου να μπει «φρένο» στο διαβήτη, που απειλεί να εξελιχθεί σε ενεργό ηφαίστειο .

«Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα σοβαρό και θα πρέπει άμεσα να ληφθούν μέτρα, καθώς στη χώρα μας το 10,9 (πάνω από 1.100.000) των συμπολιτών μας πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, ενώ η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στην παιδική παχυσαρκία» τόνισε η κ Ασημίνα Μητράκου, Αν. Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α, υπεύθυνη στη Μονάδα Σακχαρώδη Διαβήτη-Μεταβολισμού, του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα, μιλώντας σε διάλεξη του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος με θέμα «Πρόληψη του Σακχαρώδη Διαβήτη».

Ο διαβήτης δεν είναι ήπια νόσος, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε η κ Μητράκου, ευθύνεται για το 80% των θανάτων από καρδιαγγειακά νοσήματα. Μαζί με  τα καρδιαγγειακά νοσήματα και τον καρκίνο ευθύνεται για το 63% των θανάτων που προκαλούν οι μη μεταδιδόμενες ασθένειες κι επιβαρύνουν την εθνική οικονομία, ιδιαίτερα σε χώρες χαμηλού ή μεσαίου εισοδήματος.

Συγκεκριμένα ο σακχαρώδης διαβήτης ευθύνεται για:

• Τη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια (Συχνότερη αιτία τύφλωσης σε παραγωγικούς ενήλικες)
• Τη διαβητική νεφροπάθεια (Συχνότερη αιτία Νεφρικής Ανεπάρκειας τελικού σταδίου)
• Την κατά 2 με 4 φορές αύξηση της καρδιαγγειακής νοσηρότητας και των εγκεφαλικών επεισοδίων
• Τα καρδιαγγειακά νοσήματα (8/10 διαβητικών ατόμων πεθαίνουν από καρδιακή ανακοπή)
• Τη διαβητική νευροπάθεια (Κυριότερη αιτία ακρωτηριασμού, μετά τα ατυχήματα-τραυματισμούς)

                       ΕΘΝΙΚΟ    ΣΧΕΔΙΟ    ΠΡΟΛΗΨΗΣ

«Η πρόληψη του διαβήτη απαιτεί συνεργασίες, καθώς  δεν αποτελεί μόνο  προσωπικό πρόβλημα, αλλά ένα κοινωνικό πρόβλημα υγείας» τόνισε χαρακτηριστικά η κ Μητράκου και πρόσθεσε «Η πρόληψη του διαβήτη για να είναι αποτελεσματική απαιτεί την ενεργοποίηση της Πολιτείας με  Εθνικό Σχέδιο Δράσης».

 Όπως εξήγησε η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την πρόληψη της εμφάνισης του ΣΔτ2, απαιτεί την κατάλληλη ανάπτυξη σύγχρονων υποδομών και υπηρεσιών που θα συμβάλλουν:

• Στην ουσιαστική ενημέρωση καθώς και στη συστηματική προβολή και καθιέρωση κοινωνικών προτύπων που αφορούν στις διατροφικές συνήθειες και στη σωματική δραστηριότητα (άσκηση),
• Στον τακτικό έλεγχο και την παρακολούθηση ευπαθών ομάδων του πληθυσμού.

Κι αυτό, γιατί σύμφωνα με επιστημονικά στατιστικά στοιχεία η αύξηση της συχνότητας του διαβήτη οφείλεται σε πολιτιστικές αλλαγές και πολιτικές που ξεφεύγουν από τα όρια του τομέα της υγείας.

                                ΙΑΤΡΙΚΕΣ     ΟΔΗΓΙΕΣ

Οι έξι κατευθυντήριες οδηγίες, της επιστημονικής κοινότητας, οι οποίες βοηθούν στην πρόληψη του διαβήτη είναι:

• Απώλεια βάρους, (τουλάχιστον το 7 με 10%),
• Μείωση της πρόσληψης του λίπους(διευκολύνει την απώλεια βάρους),
• Όχι στις ειδικές δίαιτες χαμηλές σε υδατάνθρακες ή υψηλές σε πρωτεΐνη (δεν έχουν αποτελέσματα μακροπρόθεσμα)
• Πολλές φυτικές ίνες,
• Δημητριακά ολικής άλεσης,
• Τακτική άσκηση (τουλάχιστον 2,5 ώρες την εβδομάδα)Διακοπή Καπνίσματος

Επίσης τα άτομα με προδιαβήτη θα πρέπει να γνωρίζουν τα οφέλη της μέτριας απώλειας βάρους και της συστηματικής άσκησης. Η ετήσια ιατρική τους παρακολούθηση θεωρείται σημαντική για την επιτυχία τους να καθυστερήσουν την εκδήλωση του διαβήτη. Στα άτομα αυτά απαιτείται παράλληλη θεραπευτική αγωγή για τους συνυπάρχοντες παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου (π.χ. Κάπνισμα, Αρτηριακή Υπέρταση, Δυσλιπιδαιμία).

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, έλεγχο θα πρέπει να κάνουν:

1. Όλα τα άτομα ηλικίας άνω των 45 χρόνων, ιδιαίτερα με BMI >25 kg/m2*, κι εάν δεν διαγνωσθεί παθολογική δοκιμασία τότε  να ελέγχονται ανά τριετία,

2.Άτομα υπέρβαρα (BMI> 25 kg/m2*) -ο έλεγχος αρχίζει σε νεαρή ηλικία και επαναλαμβάνεται συχνά- που έχουν κι επιπλέον παράγοντες κινδύνου, όπως:

• Δεν ασκούνται
• Έχουν συγγενή πρώτου βαθμού με ΣΔ2
• Ανήκουν σε εθνικότητα με υψηλό κίνδυνο
• Γυναίκες που έχουν γεννήσει βρέφος >4,5 κιλά  ή έχουν διαγνωσθεί με διαβήτη κύησης.
• Αρτηριακή Υπέρταση(140/90 mmHg)
• HDL cholesterol  <35 mg/dl  και/ή τριγλυκερίδια > 250 mg/dl
• Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών
• Κλινικές εκδηλώσεις Αντίστασης στην Ινσουλίνη  (π.χ. PCOS ή  acanthosis nigricans)
• Ιστορικό Καρδιαγγειακής Νόσου

  Όσα άτομα με προδιαβήτη ενδιαφέρονται να εξεταστούν δωρεάν, στο πλαίσιο Ευρωπαϊκού Προγράμματος, μπορούν να τηλεφωνήσουν στη Μονάδα Σακχαρώδη Διαβήτη-Μεταβολισμού του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα στο τηλέφωνο 213 2162858 ή 6980907491.

Απαντήστε στο ερωτηματολόγιο που επισυνάπτεται κι αν η βαθμολογία σας υπερβαίνει το 12 τηλεφωνήστε!!!!

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ  ΚΙΝΔΥΝΟΥ   ΓΙΑ  ΕΜΦΑΝΙΣΗ  ΔΙΑΒΗΤΗ

Οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση διαβήτη έχουν ταξινομηθεί σε δυο κατηγορίες. Στην κατηγορία των τροποποιήσιμων και μη τροποποιήσιμων.

Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει:

• Παχυσαρκία
• Διατροφή (περιεκτικότητα σε λιπαρά, ίνες)
• Καθιστική ζωή
• Υψηλή αρτηριακή πίεση / χοληστερόλη
• Κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο
• Άπνοια του Ύπνου

Στη  δεύτερη κατηγορία ανήκουν:

• Εθνικότητα
• Ηλικία
• Οικογενειακό ιστορικό
• Ιστορικό διαβήτη κύησης

         ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ  ΔΙΑΒΗΤΗΣ    ΣΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ

Σύμφωνα με την  Εθνική Μελέτη Νοσηρότητας και Παραγόντων Κινδύνου σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 6000 ενηλίκων, ο επιπολασμός βρέθηκε μεταξύ 10,9% και 12,3%.

Το ποσοστό αδιάγνωστου διαβήτη ήταν 2,8% , ενώ από τους διαβητικούς το 20,4% δεν γνωρίζει ότι έχει διαβήτη και ανάμεσα σε αυτούς που λαμβάνουν θεραπεία, το 30% έχει αρρύθμιστο διαβήτη.

ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΟΣ - ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΟΣ

Επιμελητής Ενδοκρινολογος Κλινικής
251 Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας

• Παθήσεις Θυρεοειδούς
• Σακχαρώδης Διαβήτης
• Οστεοπόρωση
• Ενδοκρινική ογκολογία
• Νευροενδοκρινολογία
• Παθήσεις Επινεφριδίων
• Διαταραχές εμμήνου ρύσεως
• Υπογονιμότητα

Διεύθυνση: ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ,  ΛΑΓΟΝΗΣΙ    (39,5 χλμ. ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΑΘΗΝΩΝ - ΣΟΥΝΙΟΥ)

Αλματώδη αύξηση παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια  ο διαβήτης  κύησης  και σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία πλήττει  πλέον το 18% των εγκύων παγκοσμίως!

Ο διαβήτης  κύησης είναι μια μορφή διαβήτη που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, συνήθως στο δεύτερο τρίμηνο και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στο έμβρυο αλλά και στη μητέρα αν δεν αντιμετωπιστεί.

 Συνήθως εξαφανίζεται μετά τον τοκετό, αλλά ελλοχεύει   ο κίνδυνος το 30 με 50% των γυναικών αυτών να εμφανίσουν διαβήτη  τύπου 2 πέντε χρόνια μετά τον τοκετό.

«Ο διαβήτης κύησης θέλει  ιδιαίτερη προσοχή καθώς  σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία μπορεί να παρουσιαστεί σε κάθε έγκυο»αναφέρειΔιδάκτορας του Πανεπιστημίου της Αθήνας, τ. Επιμελητής Μαιευτικής Γυναικολογίας του Princess Royal University Hospital London και συνεργάτης των Νοσοκομείων Μητέρα και Υγεία, κΣτέφανος Χανδακάς.

     ΟΙ   ΓΥΝΑΙΚΕΣ  ΠΟΥ  ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ  ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Σύμφωνα με τους επιστήμονες ο διαβήτης  κύησης  με την αλματώδη  αύξηση  που παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια απειλεί το σύνολο των εγκύων. Υπάρχει όμως μια κατηγορία γυναικών που έχει αυξημένο κίνδυνο. Οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη κύησης είναι:

• Οι άνω των 25και ιδιαίτερα  των 35 χρόνων
• Οι παχύσαρκες ή υπέρβαρες προ κύησης( έχουν 4πλάσιο κίνδυνο , ενώ σε αυτές με Δείκτη Μάζας Σώματος  >40 είναι 9πλάσιος!)
• Αυτές που παίρνουν υπερβολικά πολλά κιλά
• Με ιστορικό προηγούμενης κύησης με διαβήτη (σ΄ αυτές ο κίνδυνος αυξάνεται σε 30-80% σε επόμενη κύηση)
•  Με ιστορικό κύησης με νεογνό άνω των 4 κιλών
•  Με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
•  Με οικογενειακό ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη (γονείς ή αδέλφια)

«Προληπτικά, όμως όλες οι  γυναίκες πρέπει να ελέγξουν το σάκχαρο τους μόλις επιβεβαιωθεί η εγκυμοσύνη. Αν το σάκχαρο νηστείας είναι φυσιολογικό στο πρώτο τρίμηνο, ο επόμενος έλεγχος γίνεται μεταξύ της 24ης και 28ης εβδομάδας της κύησης»προσθέτει ο Δρ Χανδακάς και εξηγεί
«Αν το σάκχαρο ανέβει αρκετά μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως αυξημένη δίψα, συχνοουρία, μεγάλη κόπωση, αλλαγή στην όραση, συχνές ουρολοιμώξεις ή κολπίτιδες»

            ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ    ΔΙΑΒΗΤΗ     ΚΥΗΣΗΣ

Στην περίπτωση που η έγκυος διαπιστώσει ότι έχει διαβήτη κύησης θα πρέπει να:

• Ακολουθήσει διατροφή με ελεγχόμενη ποσότητα υδατανθράκων
•  Ασκείται καθημερινά, ( 20 λεπτά περπάτημα μετά από κάθε γεύμα)
• Ελέγχει το σάκχαρο τέσσερις φορές την ημέρα και τους κετόνες στα ούρα τουλάχιστον δυο φορές την εβδομάδα
• Βλέπει  τον γιατρό της τακτικά για να παρακολουθεί τα επίπεδα του σακχάρου
• Πάρει φαρμακευτική αγωγή η ινσουλίνη (Αν η διατροφή και η άσκηση δεν αποδίδει).

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ  ΠΟΥ  ΠΡΟΚΑΛΕΙ  Ο  ΔΙΑΒΗΤΗΣΗ  ΚΥΗΣΗΣ

Το αυξημένο σάκχαρο στις γυναίκες με διαβήτη κύησης  μπορεί να επηρεάσει το μωρό  αλλά και την μητέρα. Συγκεκριμένα στο έμβρυο προκαλεί:

• Μεγάλη αύξηση του βάρους του
• Υπογλυκαιμία αμέσως μετά τη γέννηση
• Ίκτεροκαι αναπνευστική δυσκολία, καρδιομυοπάθεια, χαμηλό ασβέστιο και μαγνήσιο A
• Aυξημένο κίνδυνο για παιδική και εφηβική παχυσαρκία και ανάπτυξη διαβήτηστην ενήλικο ζωή.

 Στην Μητέρα:

• Δυστοκία (δύσκολος τοκετός με αυξημένη συχνότητα τραυματισμού του νεογνού) ή ανάγκη για καισαρική τομή λόγω του μεγάλου μεγέθους του νεογνού
• Πρόωρο τοκετό
• Προεκλαμψία (αυξημένη αρτηριακή πίεση και κυκλοφορικές διαταραχές κατά τη διάρκεια της κύησης
• Αυξημένο κίνδυνο για την ανάπτυξη διαβήτη σε μεγαλύτερη ηλικία

                         ΕΛΕΓΧΟΣ   ΜΕΤΑ   ΤΟΝ  ΤΟΚΕΤΟ

 Σύμφωνα με τον Δρ Χανδακά όσες γυναίκες εμφάνισαν διαβήτη κύησης αμέσως μετά τον τοκετό πρέπει να συνεχίσουν να:

• Eλέγχουν το σάκχαρο τις πρώτες 2-3 ημέρες  με ελεύθερη δίαιτα(Αν είναι φυσιολογικά, σταματά ο καθημερινός έλεγχος  και η διαβητική διατροφή)
• Επαναλάβουν (6 με 8 εβδομάδες) την  καμπύλη σακχάρου για να επιβεβαιώσουν ότι δεν παραμένει κάποια διαταραχή στον μεταβολισμό της γλυκόζης(Αν το τεστ είναι φυσιολογικό τότε πρέπει να γίνεται έλεγχος του σακχάρου νηστείας (ή/και καμπύλη σακχάρου σε γυναίκες με αυξημένο κίνδυνο) στους 6 μήνες και κάθε χρόνο μετά, καθώς υπάρχει αυξημένος κίνδυνος ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 στα επόμενα χρόνια.

 Ακόμη οι  γυναίκες που χρειάστηκαν ινσουλίνη κατά την διάρκεια της κύησης ή διαγνώσθηκαν με διαβήτη κύησης πριν τις 25 εβδομάδες της εγκυμοσύνης  ή είχαν διαβήτη κύησης και σε δεύτερη κύηση

  έχουν μέχρι και  50% πιθανότητα ανάπτυξης ΣΔ τύπου 2 στα πρώτα πέντε χρόνια μετά την εγκυμοσύνη. Η αύξηση βάρους κατά πέντε κιλά μετά τον τοκετό διπλασιάζει τον κίνδυνο για ανάπτυξη διαβήτη.